Mijn columns op de website van Elsevier Weekblad zijn helaas slechts toegankelijk voor abonnees, maar u kunt natuurlijk ook het weekblad in de winkel kopen.
Zelden zal een generatie als erfenis zo’n schone lucht, zoveel natuur en zoveel geld hebben gekregen als de huidige. En juist deze generatie verwijten hun voorgangers (de ‘boomers’) dat ze hun een onleefbare planeet hebben nagelaten. Mijn zevenenveertigste column.
Heel, heel misschien lukt het Nederlandse klimaatdoel om in 2030 49 % minder CO2 uit te stoten, maar het doel om in 2050 helemaal geen CO2 meer uit te stoten, is onhaalbaar en dat geldt in nog sterkere mate voor het Europese en mondiale klimaatdoel, zo betoog ik in mijn zesenveertigste column.
De hoeveelheid zee-ijs op de Noordpool is sinds 1970 met de helft afgenomen maar toch floreert de ijsbeer. Desalniettemin wordt gepoogd om de Canadese zoöloog Susan Crockford, die dit uitdraagt, monddood te maken. Mijn vijfenveertigste column.
Ik was in het Duitse Passau, vlak bij de Oostenrijkse grens, en constateerde daar dat het hoge water veel hoger komt dan in laaggelegen delta’s dan Nederland, deels omdat de rivieren hier slib afzetten waardoor Den Haag in de loop van de afgelopen paar duizend jaar in de richting van Londen wandelt. Mijn vierenveertigste column.
De PFAS-crisis die de bouw dreigt stil te leggen, is mede veroorzaakt door de steeds betere meetapparatuur, waardoor het niets – datgene wat niet gemeten kan worden – in de loop van de afgelopen decennia een paar miljard maal zo klein is geworden. Mijn drieënveertigste column.
De energietransitie komt niet goed van de grond als er geen goede en efficiënte stroomopslag komt. Helaas schiet het niet erg op. Voor de lithium-ion-batterij (ook in uw mobiele telefoon) wordt over enkele weken dan wel een Nobelprijs uitgereikt, maar de energiedichtheid is nog steeds minder dan twee procent van die van kerosine of benzine. Mijn tweeënveertigste column.
Vrouwen speelden een belangrijke rol in het agenderen van opwarming als maatschappelijk probleem: Eunice Newton Foote, Margaret Thatcher en Greta Thunberg bijvoorbeeld. Helaas maakt Angela Merkel er een zooitje van. Mijn eenenveertigste column.
Tijdens mijn vakantie in Kroatië en Montenegro zag ik voor het eerst van mijn leven granaatappelbomen en realiseerde me (niet voor het eerst overigens) dat Nederland maar heel weinig woeste natuur heeft. Toch hebben we heel veel ‘natuurgebieden’ aangemeld voor bescherming onder Natura-2000, wat tot de zogeheten ‘stikstofcrisis’ leidt. Mijn veertigste column.
Er is geen enkele reden om vertederend te doen over de klimaatactiegroep Extinction Rebellion. Wat zij willen, leidt tot massale werkloosheid, chaos en oorlogen. Mijn negenendertigste column.
Mijn achtendertigste column betoogt dat de Nederlandse boeren juist vanwege hun hoge productiviteit natuur en milieu weinig aantasten.
In mijn zevendertigste column betoog ik dat kernenergie zo duur is geworden door absurde veiligheidseisen.
We kunnen momenteel misschien niet zoveel doen tegen de opwarming maar investeren in adaptatie bespaart veel mensenlevens, zo toont het voorbeeld van de tornado Fani in India aan, zo stelde ik in mijn zesendertigste column.
Hoe mede dankzij mijn stukken in NRC Handelsblad het ongeluk in de kerncentrale bij Harrisburg van veertig jaar geleden zwaar werd overdreven. Mijn vjifendertigste column.
Het aantal klimaatconferenties loopt de spuigaten uit en roept irritatie op. Mijn vierendertigste column.
Oppassen met het kappen van bomen graag. Een grote oude boom haalt evenveel CO2 uit de lucht als 2700 jonkies: mijn drieendertigste column.
Laten we het in het Westen niet zo arrogant zijn dat we arme landen fossiele brandstof ontzeggen. Mijn tweeendertigste column.
Peter Kuipers Munneke is een serieuze klimaatwetenschapper maar zijn deskundigheid is het klimaat aan de Noord- en Zuidpool en het smelten van gletsjers. Hij is geen deskundige op het gebied van klimaatbeleid dus zijn opvatting daarover is een van de vele meningen in het hysterische klimaatdebat. Mijn eenendertigste column.
Tien jaar lang heb ik braaf plastic verpakkingen gescheiden en naar de container gebracht. Het is over nu. Mijn dertigste column.
In mijn negenentwintigste klimaatcolumn wijs ik er op dat het planten van bomen, heel veel bomen, op korte termijn de beste manier is om de opwarming van de aarde tegen te gaan.
Volgens het KNMI krijgen we in 2050 het klimaat van Bordeaux, zo schrijf ik in mijn achtentwintigste column, maar the Guardian dreigt zelfs met het veel warmere klimaat van Barcelona.
In mijn zevenentwintigste column wijs ik er op dat Gronings gas vervangen door Russisch gas de opwarming van de aarde versterkt.
In mijn zesentwintigste column de heksenjacht op Amerikaanse klimaatonderzoeker Roger Pielke jr., die geen verband ziet tussen extreem weer en de opwarming van de aarde.
Stroom uit zonnecellen en windmolens moet eigenlijk worden opgeslagen voor tijdstippen dat de zon niet schijnt en de wind niet waait, maar voor die opslag zijn nog geen aantrekkelijke en betaalbare oplossingen, betoog ik in mijn vijfentwintigste column.
Door aan te dringen om nu snel actie te ondernemen tegen de opwarming van de aarde verspillen Greta Thunberg en consorten hun erfenis. Mijn vierentwintigste column.
Mijn drieëntwintigste column: Door de opwarming van de aarde zouden in theorie meer extreme weersgebeurtenissen plaats moeten hebben. Bij tornado’s valt dat nog niet waar te nemen.
Mijn tweeëntwintigste column: ook als de eisen van klimaatactiegroep Urgenda wereldwijd zouden worden overgenomen, leidt dat maar tot 0,06 graden minder opwarming.
Mijn eenentwintigste column: in 1972 wilde Nederland 35 kerncentrales bouwen. Wie hebben dat toen tegengehouden?
Mijn twintigste column: boven een gemiddeld nationaal inkomen van 3.000 euro komt de natuurliefhebber in de mens vrij.
De energiedichtheid van zon, wind en biomassa is zo gering dat het nationaal grondgebied niet zou volstaan om zo de energiebehoefte van Nederland op te wekken. Mijn negentiende column.
Zelfs uit dode dieren wordt tegenwoordig ‘groene’ stroom gewonnen. Welkom in de wondere, licht waanzinnige wereld die biomassa heet. Mijn achttiende column.
Dé deskundige op het gebied van energietransities is de Tsjechische Canadees Vaclav Smil. Hij stelt dat het nooit zal lukken om voor 2050, laat staan 2030, fossiele brandstoffen te vervangen. Mijn zeventiende column.
Jazeker, de aarde warmt op en dat komt grotendeels door de mens maar allemachtig wat overdrijven types als David Attenborough (de walrussen springen van de klippen!) en Greta Thunberg (paniek is nodig!) het. Mijn zestiende column.
Mijn vijftiende column: met kernenergie lukt het veel sneller om de CO2-uitstoot te verlagen dan met zon en wind.
Mijn veertiende column: de klimaatactiegroep Extinction Rebellion denkt dat de mensheid uitsterft als het een paar graden warmer wordt. Althans dat zeggen ze.
Mijn dertiende column: hoe ‘groen’ of ‘duurzaam’ een elektrische auto is, wordt bepaald door waar zijn stroom vandaan komt.
In mijn twaalfde column betoog ik dat het afschaffen van de chemische industrie (zoals sommige klimaatspijbelaars en politici willen) voor het klimaat geen zoden aan de dijk zet.
In mijn elfde klimaatcolumn ga ik in op de onjuiste theorie dat windmolens geen back-up nodig hebben omdat wanneer het op de ene plek niet waait het elders in Europa wel waait.
Mijn tiende klimaatcolumn gaat over het polariserende debat tussen opgewonden standjes en schreeuwlelijkerds.
Mijn negende klimaatcolumn bevat nieuws: het Nederlandse klimaatbeleid is gebaseerd op verouderde cijfers.
In mijn achtste column stel ik dat Diederik Samsom maar de halve waarheid spreekt wanneer hij stelt dat windmolenparken en zonneparken zonder subsidie kunnen.
In mijn zevende column wijs ik er op dat er een wezenlijk verschil is tussen milieu en klimaat en dat een deel van de huidige opwarming komt omdat onze lucht zo schoon is.
In mijn zesde klimaatcolumn betoog ik dat de voortdurend herhaalde stelling dat Nederland binnen Europa achter loopt in duurzaamheid niet klopt.
In mijn vijfde klimaatcolumn vraag ik me af waarom het klimaatprobleem, dat in essentie al ruim vijftig jaar bekend is, pas nu tot al die commotie leidt.
In mijn vierde klimaatcolumn betoog ik dat de spijbelende scholieren zich voor een karretje laten spannen.
In mijn derde klimaatcolumn wijs ik er op dat Nederland voorop loopt in klimaatadaptie.
In mijn tweede klimaatcolumn stip ik aan dat er ook een heel ander klimaatbeleid mogelijk is dan het Nederlandse kabinet momenteel wil.
In mijn eerste klimaatcolumn voor Elsevier Weekblad stel ik dat opwarming weliswaar een probleem is maar dat het vreselijk wordt overdreven.