NRC had op 30 november een uiterst negatieve en soms zelfs ietwat rancuneuze recensie over mijn nieuwe boek ‘Paniek om niets‘.
Op YouTube-kanaal De Nieuwe Wereld had journalist Jurgen Tiekstra een uitgebreid gesprek met mij over mijn nieuwe boek ‘Paniek om niets‘, wat het behelst en waarom ik het heb geschreven.
Op zaterdag 9 november werd ik door Chris Vemer geïnterviewd over mijn nieuwe boek ‘Paniek om niets‘ op Radio Rijnmond, vanaf 42 minuten.
Op Wynia’s Week is Joost Schepel, advocaat en voormalig eigenaar van reisbureaus, in een stuk over de waterkwaliteit en de waternormen heel positief over ‘Paniek om niets‘: ‘Ik ben geen chemicus en beveel voor iedere niet-deskundige het onlangs verschenen boek Paniek om niets van Simon Rozendaal aan. Rozendaal is wél chemicus en bovendien wetenschapsjournalist.’
In de Volkskrant van 4 oktober had wetenschapsjournalist Maarten Keulemans een groot interview met me over mijn nieuwe boek ‘Paniek om niets‘.
Daarop reageerden twee hoogleraren Nico en Paul van den Brink, die stelden dat mijn voorstel om 1 ppm als grens te nemen onzinnig is.
In zijn column in de Volkskrant zette natuurjournalist Jean-Pierre Geelen zich af tegen mijn relativering en noemde me ‘een strijder tegen de “gifgekte”.
Op de website van Wynia’s Week stond een voorpublicatie uit mijn boek ‘Paniek om niets‘.
Op Wynia’s Week besteedt natuurkundige en wetenschapsjournalist Arnout Jaspers aandacht aan ‘Paniek om niets‘. ‘Terecht wijst Rozendaal ook op de kwalijke trend bij de overheid om normen voor potentieel schadelijke stoffen niet af te stemmen op welke concentratie van die stof merkbare schade kan toebrengen (met een ruime veiligheidsmarge, uiteraard), maar op de kleinst mogelijke concentratie die überhaupt nog meetbaar is.’
In zijn column in NRC heeft biochemicus Martijn Katan, emeritus hoogleraar voedingsleer aan de VU, een overwegend positieve recensie van mijn nieuwe boek ‘Paniek om niets‘. Hij constateert wel een foutje (wordt in de tweede druk gecorrigeerd) maar looft me voor mijn schrijfstijl. En ‘met wat hij betoogt over de imaginaire gevaren van minieme beetjes chemicaliën ben ik het eens’.